Uczymy się korzystać ze wzoru: puzzle księżniczki Disneya

Jak majówka to grill, a przy grillu rozmowy na przeróżne tematy. Ponieważ moje dzieciaki bardzo lubią układać puzzle, a takowe znalazły w domu naszych przyjaciół, rozłożyli się w ich salonie i przystąpili do dzieła. Zaczęliśmy się śmiać, że dzieci zazwyczaj nie korzystają z wzoru. Wybierają fragmenty kolejnych postaci bądź obiektów i intuicyjnie je układają. Przypomniałam sobie pierwsze puzzle, które były wyzwaniem dla M. Dostała je około 5 roku życia (jeżeli dobrze pamiętam) i już na „dzień dobry” była zszokowana, że składają się z aż 100 kawałków. Przez długi czas 100 było dla niej synonimem największej liczby z możliwych. Jak sobie poradziła z ułożeniem ich?

Jak widzicie na rysunku mamy przekrój księżniczek Disneya. Na początku M. odszukała kawałki swojej ulubionej postaci. Po czym nastąpiła chwila konsternacji: Co dalej? Zapytałam się córki, która księżniczka jeszcze jej się podoba i zaproponowałam, żeby ją ułożyła. Kiedy powstało kilka postaci M. sama zauważyła kto jest obok kogo i zgodnie ze wzorem zaczęła łączyć fragmenty układanki. To była pierwszy raz, kiedy przeanalizowała podpowiedź. Można powiedzieć, że nauka układania trudniejszych puzzli.