"Róża na tropie. Gazetowy sabotaż" Hannah Peck

Media to siła i wie o tym złoczyńca z trzeciego tomu cyklu „Róża na tropie” pt. „Gazetowy sabotaż”. Tym razem ktoś „uderzy” w gazetę „Perspektywy”. Kolejne numery drukowane są z rażącymi błędami. Ktoś wyraźnie chce ośmieszyć pismo i jego redakcję. Róża wraz z tatą i szczurem Rupertem zwiedzają budynek, w którym mieszczą się biura i jest drukowana gazeta. Przy okazji właścicielka „Perspektyw” prosi ją o pomoc w wykryciu sabotażysty.

W trzecim tomie przygód korespondentki specjalnej Róży przewodnim tematem jest zazdrość. Młoda detektywka, zaślepiona nią, nie potrafi obiektywnie poprowadzić śledztwa. Przyznam, że mi samej trudno było odrzucić jej podejrzenia i typowałam podobnego sprawcę. Myślę, że na młodego czytelnika (cykl dedykowany jest dzieciom w wieku 6-8 lat) tym bardziej podziałają zabiegi Hannah Peck, autorki książki. Również w finale i motywacji sprawcy ta zazdrość jest widoczna. Nie będę za bardzo rozwijać owej motywacji, ale zostawię was z pytaniem: „Co głupiego zrobiłem/am przez zazdrość?”.

Cykl o Róży może spodobać się młodym fanom i fankom kryminałów. Bohaterka jest dziewczynką, ale to taka lektura unisex. Ważne jest tu śledztwo i to jak jest prowadzone. Jakie kroki młoda detektywka podejmuje, jakie pytania zadaje i jakie wnioski wyciąga. Proces rozwiązywania zagadki nie jest długi, a do tego jasno opisany. Czytelnik spokojnie może dedukować razem z Różą.

„Gazetowy sabotaż” jest, jak na razie, najspokojniejszym tomem cyklu. Hannah Peck trochę porzuciła szaleństwo i nieprzewidywalne zwroty akcji, jakie towarzyszyły poprzednim. Ta część może wydawać się przy nich nieco przyziemna. Jednak sprzyja to dobremu pokazaniu sprawy, mechanizmów jej rozwiązywania, a także pokazaniu motywu.

Moim zdaniem kryminały bardzo zachęcają do czytania. Szukanie odpowiedzi, oczekiwanie na finał to pobudza ciekawość i przywiązuje do książki. Przypomnę, że cykl o Róży dedykowane jest dzieciom w wieku 6-8 lat. Przewodzi mu młoda, inteligentna bohaterka, która może być wzorem do naśladowania. Akcja jest dynamicznie poprowadzona, a sama książka nie za długa, i nie za krótka. Hannah Peck umiejętnie zaplanowała wszystkie elementy dobrej powieści kryminalnej dla dzieci.

[Egzemplarz recenzencki]