"Kochankowie z deszczu" Małgorzata Czapczyńska

Dlaczego ludzie oddalają się od siebie? Czy zaślepieni miłością nie dostrzegamy wad partnera, a może małżeńska rutyna wyzwala w was najgorsze cechy? Hanka – bohaterka powieści Małgorzaty Czapczyńskiej pt. „Kochankowie z deszczu” - tkwi w nieszczęśliwym związku. Apodyktyczny i zazdrosny mąż działa na nią jak przysłowiowa płachta na byka, a jej zamykanie się w sobie wyjątkowo irytuje mężczyznę. Przełomowy dla tej pary okazuje się urlop w Kołobrzegu. Każdy z nich poznaje kogoś, kto pomoże mu podjąć ostateczną decyzję.

Małgorzata Czapczyńska skupia się na postaciach Hanny i Miłosza, który oczaruje kobietę podczas wakacji. Oboje są w nieudanych małżeństwach. W przeciwieństwie do Hanki, Miłosz już podjął decyzję o rozwodzie, ale jego żona nie zamierza go „wypuścić”. Edyta – bo tak ma ona na imię – jest bardzo mocnym akcentem tej książki. Kobieta nieobliczalna i niezrównoważona. Bohaterka rodem z kryminału nadaje powieści obyczajowo-romantycznej niebezpieczną nutkę. Może wydawać się nieco przerysowana na tle innych postaci, jednak ożywia akcję, co mi się podoba.

Wątek romantyczny został poprowadzony nieszablonowo, za co ode mnie duży plus. Jest tu taki moment, że czytelnik ma wątpliwości, czy tytułowi kochankowie się zejdą i mnie to bardzo zaskoczyło. Zresztą Małgorzata Czapczyńska wie, jak „zamącić” w życiu swoich postaci, co niewątpliwie pobudza ciekawość czytelników.

Autorka momentami wchodzi w poetycko-patetyczne tony. Może to zostać usprawiedliwione wrażliwością głównej bohaterki, jednak nie są to klimaty, które ja czuję. Nie lubię takiej doniosłości w dialogach, w przypadku powieści obyczajowych. Dlatego ode mnie za to mały minus, ale wynika on wyłącznie z mojego gustu. Jest tu kilka momentów, które były w moim odczuciu niepotrzebne. Przykładowo Małgorzata Czapczyńska za bardzo rozwinęła wątek rodziny Hanki (mamy, babci itp.), albo opisywała osoby z jej pracy. Niewiele wniosło to do decyzji bohaterów i głównej linii fabuły. Chyba, że spojrzymy szeroko temat powieści, jakim jest miłość, jednak dla mnie jest to już naciągane.

Podsumowując. Trafiła mi się do przeczytania całkiem przyjemna powieść obyczajowo-romantyczna. Autorka nieszablonowo poprowadziła akcję i nie omieszkała dodać nutkę niebezpieczeństwa, dlatego utrzymała moją ciekawość od pierwszej do ostatniej strony. Interesująco czytało mi się „Kochanków z deszczu” w zestawieniu z książką „Kto naprawi naszą miłość?” Małgorzaty Lis. W obu przypadkach mamy małżeństwa na skraju katastrofy, bohaterowie mają podobne dylematy i pokusy, jednak ich decyzje są zgoła inne. Natomiast wszyscy dążą do szczęścia. Czy je znajdą?

[Egzemplarz recenzencki]