"Rozśmieszanki Usypianki" Danuta Wawiłow [audiobook, czytają Jerzy Stuhr, Maciej Stuhr, Edyta Jungowska]

Autorzy wierszy dla dzieci pokazują jakie cuda można robić z językiem polskim. Piszą utwory proste, lekkie i zabawne, ale jest w nich wielki kunszt. Potrafią rewelacyjnie składać rymy, bawić się słowami, nadawać swojemu tekstowi rytm, który powoduje, że szybko wpada u ucho. Dlaczego o tym piszę? Bo moje dziecko, za sprawą fantastycznego audiobooka, oszalało na punkcie wierszy Danuty Wawiłow.

Zawartość

„Rozśmieszanki Usypianki” to 33 krótkie wierszyki. W tym miejscu powinnam coś o nich napisać, ale brak mi słów, żeby opowiedzieć jakie są cudowne. Myślę, że Danuta Wawiłow kojarzy wam się z utworami dla dzieci, ale nie zawsze macie świadomość, że akurat te powiedzonka są jej autorstwa. Kiedy słuchałam tego audiobooka przypomniało mi się dzieciństwo i wierszyki, które powtarzaliśmy na podwórku, nie znając ich pochodzenia. Czasami było to coś co nas rozśmieszyło („tylko prosię dłubie w nosie”), czasami było coś absurdalnego („zjadła krowa chomika i koniec wierszyka”), a czasami mądrość, której nie dostrzegali rodzice („chciałbym wszystko robić wolno, ale tego mi nie wolno”).

Cudowna interpretacja

Utwory zebrane na płycie „Rozśmieszanki Usypianki” nabrały wyjątkowego charaktery dzięki wspaniałym aktorom, którzy je czytają (Jerzy Stuhr, Maciej Stuhr, Edyta Jungowska), i obłędnym aranżacjom muzycznym (Maciej Mulawa). Już od pierwszego włączenia, od pierwszej nutki słuchałyśmy z córką zahipnotyzowane. Praca czytającego, jego interpretacja, a przy niektórych utworach oprawa muzyczna sprawiają, że słowa napisane przez Danutę Wawiłow ożywają. Np. w wierszyku numer 21 pt. „Szybko” Maciej Stuhr sprawił, że moje dziecko przez minutę biegało jak szalone po pokoju.

Nasza zabawa przy płycie „Rozśmieszanki Usypianki”

Ja mogę rozpływać się nad publikacją, ale najważniejsze jet to, czy spodoba się ona mojej córeczce. Pierwszemu słuchaniu towarzyszyła wielka ciekawość, której szybko zaczął towarzyszyć uśmiech, rytmiczne tupanie nogami i kiwanie głową. Niektóre wierszyki zaangażowały M. np. kiedy w opowiastce o trójkątnym królestwie pojawiło się jajko, od razu wykrzyknęła „To koło!”. M. ma już swoje ulubione utwory. Czasami w czasie zabawy rzuca: „Mama, włącz pan Sikorek zgubił but” albo pokazuje rysunek pudla i słuchamy wierszyka „Babcia i pudel” (który, moim zdaniem, dzięki dodaniu muzyki zyskał fantastyczny rytm). W czasie słuchania płyty cudownie się bawimy – tańczymy, śmiejemy się, robimy głupie miny – a to procentuje w mowie. Każdego dnia dziecko powtarza co raz dłuższe fragmenty.

Na koniec

Polecam, polecam i jeszcze raz polecam. Dzięki krótkim (najdłuższy 3 minuty) i cudownie przeczytanym oraz zaaranżowanym utworom dziecko może już od najmłodszych lat cieszyć się pięknem polskiego języka. Do tego płyta jest radosna, może być tłem dla wspólnej zabawy i, co zaobserwowałam u swojego dziecka, wspomaga rozwój mowy.

Publikacja dostępna jest na płycie CD lub w formacie mp3. Ja wolę mieć ja w namacalnej wersji ,a to dlatego, że córka widzi, że to jest jej, może to sobie wyjąć, obejrzeć i sama stworzyć rytuał słuchania.

Na stronie wydawnictwa możecie posłuchać fragmentu. Zachęcam też do przejrzenia oferty. Jest podzielona na wiek dziecka, więc łatwo znajdziecie coś odpowiedniego dla swoich pociech.

Spis utworów:

„Trójkątna bajka”, „Pan Sikorek”, „Siedzieli na ganku”, „Krzywy wierszyk”, „Trzej myśliwi”, „Babcia i pudel”, „Dama i prosię”, „Świnka”, „Sfrunęły dwa ptaszki”, „Pojedynek”, „Raz chomik marchewkę wcinał”, „Co ja widzę”, „Kajtek bez majtek i Wojtek bez portek”, „O Fabianie”, „Król”, „Czegoś mi się chce”, „Zapach czekolady”, „Na wystawie”, „Brzydkie zwierzę”, „Chłopaki i dziewczynki”, „Szybko”, „Moja siostra królewna”, „Kałużyści”, „Jak ja się nazywam”, „Jak cesarz pije herbatę”, „Nocny marek”, „Kto pierwszy pójdzie do łóżka”, „Księżycowy wierszyk”, „Moja tajemnica”, „Kurze dydko”, „Jak tu ciemno”, „Złoty paw”, „Rupaki”.