Kraina spadającej gwiazdy - Martyna Kwiatkowska

Święta Bożego Narodzenia to czas napawający wiarą optymizmem i nadzieją... To czas , gdy wyciągnięcie dłoni do drugiego człowieka nabiera nabiera wyjątkowego znaczenia, bo przyjmujemy, że w tym czasie nikt nie powinien być sam. [z okładki]

Nie, nie oszalałam. Wiem jaka jest pora roku. Akcja książki Kraina spadającej gwiazdy dzieje się w święta Bożego Narodzenia, ale jej temat bardzo pasuje do nietypowego czasu, w którym przyszło nam żyć. Myślę, że pisząc tę opowiastkę Martyna Kwiatkowska nie przypuszczała, że nabierze tak uniwersalnego wydźwięku. Żeby nie przedłużać, dziś porozmawiamy o pomocy starszym i samotnym.

Fabuła

Jest już po Mikołajkach i dzieci czują, że Boże Narodzenie zbliża się wielkimi krokami. Dorcia, Tadek i Maciek lubią prezenty, ale wiedzą, że nie tylko o prezenty w świętach chodzi. Chcą zrobić coś wyjątkowego (a może zwykłego) dla swoich sąsiadów. Odwiedzić ich, porozmawiać, pomóc w zakupach. Krótko mówiąc, chcą pomóc ile dadzą radę, aby święta dla wszystkich były radosne. Udaje im się zachęcić inne dzieci w szkole, aby do nich dołączyły. Rusza ogromna fala pomocy i życzliwości.

Inicjatywa, którą podejmują Dorcia, Tadek i Maciek jest godna pochwały.

Często spycha się na margines tych, dla których święta to czas przygnębienia. Z różnych powodów spędzają je sami, a w tak wyjątkowym czasie samotność boli podwójnie. Jak już napisałam we wstępie, temat, mimo że, opisany na tle świąt okazał się wyjątkowo aktualny. Zostaliśmy zmuszeni do funkcjonowania w ramach najmniejszej komórki społecznej. Przy okazji coronaafery osoby starsze i osoby samotne stały się grupą specjalnej troski. Nie każdy umie zrobić zakupy online, czy też ma samochód, żeby zaopatrzyć się na dwa tygodnie. Czasami dobrze zapytać się sąsiada, czy czegoś nie potrzebuje.

To co bardzo mi się spodobało w Krainie spadającej gwiazdy, to że autorka podkreśliła, że zanim ruszy się pomagać, trzeba najpierw zapytać rodziców.

Pomoc bliźniemu jest zawsze godna pochwały, ale musi być dobrze zorganizowana i z zachowaniem środków ostrożności. Nie wiemy z kim mamy do czynienia i czy ta osoba w ogóle życzy sobie ingerencji w jej życie. Dlatego zanim zacznie się działać trzeba omówić swój pomysł z kimś starszym (rodzicem, panią w szkole itp.). I tu jest rola dorosłego, aby nie zgasić tej iskierki dobra, a rozdmuchać ją do potężnego ogniska. Doradzić, nakierować, podpowiedzieć najlepsze rozwiązania.

Już dwa razy napisałam, że idea piękna, ale jak wygląda wykonie?

Szczerze mówiąc, to chciałabym żeby Martyna Kwiatkowska napisała tę historię jeszcze raz. Podeszła do niej na większym luzie i rozwinęła. Mały czytelnik nie dostaje, żadnych konkretów. Bohaterowie wspominają, że można zrobić sąsiadce zakupy czy pójść z nią porozmawiać, ale autorka nie nie pokazuje, jak dzieci zrealizowały swoje pomysły w praktyce. Nie opisuje skutku, który wywołała ich inicjatywa. Tak naprawdę, dzieci pogadały, pogadały, przyszły święta i koniec bajki.

Nie rozumiem też, dlaczego w 16 stronicowej książeczce zafundowano nam aż czwórkę bohaterów. Książka jest częścią cyklu, więc Dorcia, Maciek i Tadek są usprawiedliwieni. Jest to kolejna odsłona ich przygód. Autorka postanowiła wprowadzić jeszcze jedną dziewczynkę, Renię. Po co? Nie wiem. Nie zrobiła nic czego, nie mogłaby zrobić wcześniej wymieniona trójka. Efekt jest taki, że wszystkie postacie zlewają się. Nikt się nie wyróżnia, żadna postać nie wywołuje emocji. Przypuszczam, że za jakiś czas treść będę pamiętać, ale bohaterów już nie.

Podsumowanie

Martyna Kwiatkowska napisała opowieść o tym jak ważna jest pomoc. Osadziła w niej dzieciaki z inicjatywą, dzieciaki czynu. Książka wygląda bardzo ładnie i jest porządnie wydana (twarda oprawa, przyjemne dla oka, kolorowe ilustracje), ale bardzo bym chciała, żeby fabuła była bardziej rozwinięta. Życzyłabym sobie więcej akcji, więcej scenek z konkretnymi zachowaniami. Chciałabym zobaczyć co dzieci osiągnęły. Chciałabym poczuć radość ludzi, którym pomogli.

Martynę Kwiatkowską i jej książki znajdziecie na blogu pojedztam.pl . Poza czytaniem fascynują ją również podróże i o nich możecie poczytać na stronie.