Dom między chmurami - C. Klobuch

Moi drodzy, dziś pofruniemy wysoko, wysoko niczym ręce na koncercie Zenka Martyniuka. Nie bójcie się kiczu nie będzie (tylko żarcik mi się wyostrzył), ale dzięki nowemu cyklowi fantasy Opowieści Ostrodu będziemy mieli okazję wznieść się ponad chmury.

Fabuła

Wielkie Księstwo Ostrodu, pomimo upływu czasu, nie może odbudować się po wojnie z barbarzyńcami. Kiedy wśród nomadów pojawia się nowy przywódca, zagrożenie atakiem staje się na znowu realne. Ostród nie ma siły na nową wojnę.

Koro, ciemnoskóry wędrowiec, posiada niesamowitą umiejętność, potrafi poskramiać potężne ptaki zwane Ortisami. Przywódca Ostrodu nie ufa mu, ale potrzebuje jego pomocy. Liczy na to, że latające bestie będą miały znaczącą rolę w obronie księstwa. Podczas tresury zwierząt Koro poznaje Tami, która jest spokrewniona z dowódcą. Dziewczyna nie znosi życia w mieście i marzy o tym aby powrócić do swej wiejskiej posiadłości.

Obiecano nam magię, walki, miłość, słowiańską kulturę i barbarzyński kult.

Obietnica ta została zrealizowana. Blogerka kryjąca się pod pseudonimem PI, porównała tę książkę do podniebnych Krzyżaków. Genialne porównanie! (TUTAJ znajdziecie wspomniany tekst). Wszystkim, którzy się krzywią, powiem, nie ma o co (chociaż ja Krzyżaków dobrze wspominam). Wyobraźcie sobie, że dostajecie dzieło Sienkiewicza obdarte z patosu, a ulepszone o garść magii. Przygoda, koniki, szabelki i miłość zostaje, a dorzucamy jeszcze rzeczy niesamowite. Troszkę lepiej?

Dom między chmurami to poprawnie napisana książka.

Zawiera elementy, które powinny zadowolić czytelników fantasy. We wcześniejszym akapicie już je wymieniłam tu dodam jeszcze słowo o Ortisach, bo zafascynowały mnie te istoty. Od czasów Harrego Pottera mam słabość do wszelkich magicznych stworzeń i te wątki w książkach szczególnie mnie cieszą. Ortis to wielki ptak. Jeżeli tylko człowiekowi się uda go poskromić, to może go dosiąść i wznieść się ponad chmury. Jak pokazuje historia opisana przez C. Klobuch nie jest to takie łatwe, skoro wielki pan musiał zaufać przybłędzie żeby tresował te zwierzęta.

Podsumowanie

Ja ostatnio przeżywam mały zastój czytelniczy jeżeli chodzi o fantasy. Bardzo lubię ten gatunek, ale, z wyjątkiem Ucznia nekromanty, jego czytanie mnie nie cieszy. Została mi na półce jeszcze jedna książka, którą zobowiązałam się ocenić i robię sobie detoks od fantasy. Pomimo, zmęczenia gatunkiem nie mogę powiedzieć złego słowa o Domu między chmurami. Bardzo fajna historia, gwarantująca fanom gatunku niezłą rozrywkę.