Asia Czytasia: Aremil Iluzjonistów. Opowieści

Wczoraj miała miejsce premiera Rozbłysku, czwartej części cyklu Aremil Iluzjonistów (której to Asia Czytasia ma wielką przyjemność patronować), ale zanim więcej o nim napiszę, muszę wspomnieć o Opowieściach. Jest to zbiór opowiadań, z którego możemy się dowiedzieć o dalszych losach bohaterów, ale również o przeszłości niektórych z nich.

Jeśli ogranicza cię tylko zasięg wyobraźni, a jedynym warunkiem jest maksymalne skupienie umysłu na bieżących wypadkach, możesz tworzyć nieopisane rzeczy.

Zawartość

Błędny ognik to wyprawa w przeszłość. Bohaterowie są jeszcze w trakcie nauki. Uczestniczą wraz ze swoim mistrzem w misji, mają zbierać doświadczenie. Opowiadanie nawiązuje do przeszłości Yaxiela, zdolnego iluzjonisty, który jest sam na świecie.

Przez granice do nieba to moje ulubiona historia z całego zbioru. Dowiadujemy się więcej o czarnym charterze cyklu Najimaru Oroshim. Alicja Makowska opisuje co go ukształtowało. Opowiadanie to pozwala spojrzeć na wydarzenia ze Wschodnich rubieży i Uwikłanych z innej perspektywy. Przemyśleć je na nowo, zmienić osąd i lepiej zrozumieć.

Bohaterką opowiadania Gwiazdy umierają w ciszy jest Luv, moja ulubiona postać z całego Aremil. Poznajemy jej dalsze losy. Dowiadujemy się dokąd doprowadziły ją jej dotychczasowe decyzję. Czy były słuszne? Czy rytuał, któremu się poddała będzie ciążył, czy okaże się darem?

Za głosem serca to opowieść o tym jak poznali się Namier i Nestor Incerno rodzice Luv. Para, która teoretycznie nie powinna się zejść, każde z nich jest z innego środowiska, a jednak los skrzyżował ich drogi. Tłem do rodzącej się miłości są wojny klanów, o których autorka wspomina w Uwikłanych.

Honor odziedziczony po przodkach, tutaj poruszono dwa wątki. Jeden to walka o stanowisko lidera. Przed Minaro, który przewodzi w Atermii, staje konkurent. Kto okaże się najpotężniejszym iluzjonistą na tych ziemiach? Będziemy świadkami spektakularnego pojedynku. Jako efekt uboczny potyczki wypływa historia miłosna. Nie zdradzę kto z kim. Powiem tylko, że okazana troska i przywiązanie zaprocentuje. Ktoś otworzy oczy na uczucie, czekające na wyciągnięcie ręki.

W ostatnim opowiadaniu ze zbioru, Powrót na wschód spotykamy Ellen. Dziewczyna po raz kolejny wyrusza na wschód. Ma do wykonania misję, w której asystuje jej młody, niedoświadczony iluzjonista. Bohaterowie mierzą się z niebezpiecznymi wydarzeniami, ale też próbują odpowiedzieć sobie na pytanie jaki jest ich cel w życiu.

Bohaterowie

Aremil Iluzjonistów to nie opowieść o krainach czy wojnach, lecz historia powiązanych z nimi bohaterów.

Kiedy przeczytałam powyższy cytat uświadomiłam sobie, dlaczego oddałam serce temu cyklowi. To właśnie wspaniali bohaterowie zawrócili mi w głowie. Każdy z nich został dokładnie zaprojektowany i autorka konsekwentnie trzyma się swojego planu. Postacie są spójne, ich postępowanie logiczne. Najważniejsze jednak jest to, że zostają w głowie czytelnika, a ten chce ich coraz lepiej poznać.

Opowiadania

Alicja Makowska wydaje mi się bardzo zorganizowaną osobą. To jak zaplanowała ten cykl budzi we mnie wielki podziw. Im dalej w niego brnę , tym lepiej widzę szeroko zakrojoną strategię działania. Czuć to również w sposobie napisania opowiadań. Nie są ani za długie, ani za krótkie. Każde z nich maksymalnie wyczerpuje poruszony temat. Autorka konsekwentnie brnie od punktu A do B w równym tempie.

Podsumowanie

Po przeczytaniu części pierwszej Wschodnich rubieży miałam małe wątpliwości, czegoś mi brakowało. Kiedy skończyłam część drugą Uwikłani i znalazłam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, byłam w Iluzjonistach zakochana po uszy. Te dwie książki wspaniale się dopełniają. Opowieści to bardzo przyjemny dodatek. Dużo osób podkreśla, że nie przepada za opowiadaniami. W tym przypadku okazały się one dobrym rozwiązaniem żeby pozamykać niektóre wątki. A autorka, moim skromnym zdaniem, bardzo dobrze sprawdziła się w tej formie.

*cytaty: A. Makowska, Aremil Iluzjonistów. Opowieści, Wydawnictwo Internetowe E-bookowo, 2019.