Łowca smaku - Urszula Ziętek

Jedzenie to sama radość. W ostatnim czasie programy kulinarne przeżywają apogeum popularności. Możemy nie lubić Magdy Gessler czy Gordona Ramsaya, ale to w dużej mierze ich zasługa. Afera i rozróba napędzają oglądalność, a dzięki temu przemykają się również merytoryczne treści. Urszula Ziętek w sprytny sposób wykorzystała modę na programy o kuchni. Stworzyła kryminał w światku krytyków kulinarnych. Czy wyszło jej to ze smakiem?

Fabuła

Dwóch, niezbyt za sobą przepadających, krytyków kulinarnych mierzy się w bitwie na smaki. Dochodzi między nimi do sprzeczki. Podczas trwającej imprezy jeden z nich traci życie. Drugi zapiera się, że nie ma z tym nic wspólnego. Wygląda na to, że policja mu nie wierzy i typuje go na głównego podejrzanego. Mężczyzna, z pomocą przyjaciółki, próbuje ustalić kto miał motyw i możliwości by zabić.

Łowca smaku to lekki kryminał z samozwańczymi detektywami. Szczególnie przyjaciółka Garika (naszego podejrzanego), Sylwia kojarzy mi się z bohaterkami książek Joanny Chmielewskiej. Brawurowa w działaniu, najpierw robi, a potem myśli. Koniecznie chce przeżyć przygodę i nie przejmuje się konsekwencjami.

Garik musiał przyznać, że potrawa prezentowała się znakomicie. W okrągłym półmisku znajdowała się zupa. Od razu dało się rozpoznać wieprzowinę, brukselkę, jajko , sezam oraz grzyby shiitake, charakterystyczne dla kuchni chińskiej. [U. Ziętek, Łowca smaku, Manufaktura Słów, Gdynia 2019]

Wątek kryminalny

Nasi bohaterowie mają zdecydowanie więcej szczęścia niż rozumu. Czasami coś się zawieruszy i wpadnie akurat w ich ręce, a przesłuchiwane przez nich osoby wyjątkowo chętnie z nimi rozmawiają. Taką historię, gdzie wskazówki łatwo wpadają w ręce bohaterów łatwo zepsuć i sprawić, że jest naciągana. Pani Urszuli udało się tego uniknąć. Te wszystkie przypadki autorka bardzo umiejętnie wplotła w fabułę. Z tego co się orientuje jest to jej debiut pisarski, więc w tym miejscu gratuluje, że wkroczyła na tak niebezpieczny teren i wyszła z niego bez uszczerbku.

Wątek kryminalny poprowadzony jest bez zarzutu. Pojawia się kilku podejrzanych, a każdy z nich po kolei jest sprawdzany. Finał jest logiczny i satysfakcjonujący czytelnika. Jest to dobrze zaplanowana zbrodnia, ale Sylwii i Garikowi dzięki dedukcji ostatecznie udaje się przejrzeć mordercę.

Ciekawostki

Bardzo spodobało mi się, że Pani Urszula Ziętek ubarwiła swoją książkę pysznymi potrawami i anegdotami o nich. Z jednej strony są przerywnikiem od wątku morderstwa, a z drugiej świetnie współgrają z opowiadaną historią i są jej smacznym dopełnieniem. Aż chce się wyjść do restauracji i zamówić coś pysznego i pięknie podanego.

Okładka

Nie mam pojęcia, kto wpadł na pomysł tej okładki. Nie wiem jak wam, ale mi kojarzy się jednoznacznie z książką kucharską. Powiem więcej, zanim wpadła w moje ręce, widziałam ją wielokrotnie i byłam przekonana, że to książka kucharska. Przypadek sprawił, że zorientowałam się, że to kryminał (ach te przypadki ;)). Ja na okładce chętnie zobaczyłabym jakąś krwawą zupę czy zadźganego bakłażana. Można by zamordować inne jedzenie, chodzi mi o to żeby efekt był oryginalny i przyciągał uwagę, żeby zainteresować czytelnika od pierwszego spojrzenia.

Podsumowanie

Łowca smaku to taki weekendowy kryminał. Leniwy dzień, pizza, dres, kawa i książka. Niczym się nie przejmujemy, siadamy pod kocem i odpoczywamy. Powieść nie jest długa i praktycznie czyta się sama. Jest lekka i, pomimo że to kryminał, niebrutalna. Można się przy niej świetnie zrelaksować i odpocząć po ciężkim tygodniu.