Złodziej dusz - Aneta Jadowska

Toruń reklamował się kiedyś hasłem Gotyk na dotyk. Jeżeli ktoś miał okazję zwiedzać naszą starówkę przyzna, że jest to miejsce niezwykłe. Ceglana architektura,kocie łby, wąskie uliczki, maleńkie rzeźby poukrywane w różnych zakątkach miasta. Tu musi mieszkać magia. Tą magię odnalazła Aneta Jadowska. Złodziej dusz to pierwsza część przygód wiedźmy i policjantki Dory.

Główna bohaterka...

...żyje na pograniczu świata realnego i magicznego. Outsiderka – obdarzył kilka osób (a może istot) przyjaźnią, jednak nie stworzyła z nikim głębszych relacji. Arogancka – albo kupujesz ją taką jaka jest, albo żegnaj. Odważna i konsekwentna – jeżeli uzna, że o coś warto walczyć, będzie robiła wszystko, żeby doprowadzić sprawy do końca.

Muszę przyznać, że nie polubiłam głównej bohaterki. Bardzo mnie to zdziwiło, bo zazwyczaj podobają mi się silne niezależne kobiety, ale nie Dora. Z jednej strony ma dobre serce i chce pomagać, z drugiej jest strasznie arogancka.

Nie pomaga to, że autorka wkłada w jej usta bardzo schematyczne opinie o otoczeniu, np. że wilkołak prymityw słucha hip-hopu i techno, a rock to jedyna słuszna muzyka. Staram się mieć otwartą głowę na różne przejawy kultury i jestem bardzo wrażliwa na takie sądy.

Pomimo że, nie dogadałabym się z główną bohaterką książkę przeczytałam z wielką przyjemnością. Dużo się działo, a fabuła tak wciąga, że nie miałam czasu na dogłębne analizowanie charakteru wiedźmy.

Złodziej dusz to fuzja kryminału i fantasy. 

Dora ma do rozwiązania dwie zbrodnie. Jedną, zabójstwo starszej pani, jako policjantka, drugą, uprowadzenia istot magicznych, jako wiedźma-policjantka. U jej boku stają najlepsi przyjaciele, diabeł i anioł.

Bardzo podoba mi się to połączenie gatunków. Sięgnęłam po książkę z myślą, że dostanę kawał fantasy, a spotkała mnie miła niespodzianka.

Wątki kryminalne są bardzo dobrze skonstruowane. Śledztwa możemy prowadzić razem z Dorą. Dostajemy te same informacje co ona,

Zdecydowanie więcej uwagi autorka poświęca sprawie w świecie magicznym. Śledztwo ze świata ludzi służy (chyba) wprowadzeniu postaci, które będą miały kluczowe znaczenie w kolejnych częściach serii. Niemniej, oba przypadki są świetnie wymyślone. Do tego autorka dołożyła trochę akcji, bijatyki na pięści i na zaklęcia. Ja jestem usatysfakcjonowana.

Wątek fantastyczny nie odstaje od kryminalnego. Magiczny świat został zaprojektowany od A do Z. Hierarchia, polityka, cechy szczególne magicznych stworzeń itp. Nie znalazłam żadnej luki, żadnego elementu, o którym autorka nie pomyślała. Fantastycznych istot jest tutaj zatrzęsienie: diabły, anioły, wampiry, wilkołaki, szyszymory, wiccanki itd. Wymieniać mogłabym długo. Autorka czerpie z różnych kultur. Jest to po prostu fascynujące. Skoro Thor może walczyć u boku Kapitana Ameryki, to środkowoamerykański szaman może spotkać słowiańskie bóstwo.

Toruń

Za opisy Torunia ślę autorce moc całusów. Zacznę od tego, że nie lubię w książkach długich opisów. Uważam za mistrzostwo przedstawić otoczenie w taki sposób żeby nie zanudzić czytelnika. Pani Jadowska wywiązała się z zadania na 6+. Niby nic, bohaterka idzie ulicą i mija kamienice, a czyta się to z wypiekami na twarzy.

Z toruńskich dzielnic mamy opisane osiedle Bydgoskie, Starówkę, ulicę Chełmińską i Rudak. Przedstawione są takie, jakie są w rzeczywistości (tylko ulica Chełmińska została wyremontowana, ale w 2012 roku, kiedy wydano książkę, była taka jak w powieści). Opisy są bardzo obrazowe. Czytelnicy nieznający Torunia z łatwością wyobrażą sobie te miejsca. A mieszkańcy? Myślę, że spojrzycie na te miejsca w trochę inny sposób. Czytając nie raz uśmiechnęłam się i pomyślałam faktycznie.

Lubiłam ulice pod literackimi patronami, może tylko w zaułkach romantyków i pozytywistów mogłam odnaleźć spokój, byli tacy niegdysiejsi, jak cała dzielnica. Królestwo najmłodszych matek, najbrzydszych psów, gdzie zniszczone kobiety czekają na progach na pijanych mężów. Rozwydrzone dzieciaki są takie same jak te, które w dziewiętnastym wieku biegały ulicami Paryża. Tylko tu w jednej klatce mieszkają studenci, artyści, adiunkci z uniwersytetu i półanalfabeci zapijający się bełtami. Różnorodność, jakiej nie dostarczą mi strzeżone osiedla, pełne odciśniętych na sztancy ludzi¹.

Podsumowując

Bardzo ciekawa i oryginalna powieść. Autorka wykazała się wszechstronnością inspirując się wieloma kulturami i łącząc dwa gatunki literackie, kryminał i fantasy.Ode mnie plus za cudowne przedstawienie Torunia.

1A. Jadowska, Złodziej dusz, Fabryka słów,Lublin 2012.